۵ دی ۱۳۹۲

آرش کمانگیر





عزیزان .
قطعا" همه ی شما در باره آرش کمانگیر این اسطوره بزرگ سرزمین جاویدملن ایران عزیز  مطالبی را شنیده و یاخوانده اید .
با وصف بر این من هم از قدیم ندیما با مراجعه به کتابها و مقاله ها از جمله غلامحسین صاحب . احسان یار شاطر . آموزگار . دهخدا و ... مطالب زیر را جمع و جور و با زبان خیلی ساده و عامیانه ویرایش نمودم تا به دل شما بچسبد و در خاطر عزیزتان بماند . پرویز
منوچهر پیشدادی در ایران پادشاهی میکرد ، بین ایرانیان و تورانیان جنگ سختی در گرفت  . پس از گذشت مدتی از جنگ ,  افراسیاب پادشاه تورانیان , سپاهیان ایران را در مازندران محاصره کرد. منوچهر کار خردمندانه ای کرد و پیشنهاد صلح داد و تورانیان از خر شیطان پائین آمده و پیشنهاد آشتی را قبول کرده و قرار بر این میشود  که تیراندازی ایرانی از بالای کوه البرز تیری رها کند و فقط به اندازه یک پرتاب تیر , آن تیر به هر کجا که فرود آمد  آنجا مرز ایران و توران باشد..
آرش از پهلوانان باستانى و اسطوره اى ایران داوطلب این کار مهم می‌شود. اسفندارمذ تیر و کمانی را به آرش داده و گفته بود که این تیر خیلی دور می رود ولی هر کسی که از آن استفاده کند، خواهد مرد. این تیر و کمان از چوب جنگلهای خاص درست شده بود و در انتهای تیر از پر عقاب استفاده شده بود  و آهن آن از معدن های  بخصوصی آماده شده بود . آرش خود را آماده کرد که از آن تیر و کمان استفاده کند .
مرز را پرواز تیری می دهد سامان
گر به نزدیکی فرود آید
خانه هامان تنگ
آرزومان کور
آه .....
کو بازوی پولادین
لشکر ایرانیان در اضطرابی سخت
آرش به بالای کوه دماوند رفت و با هر چه نیرو که  در توان داشت تیر را پرتاب کرد .  آرش تمام هستی‌اش را به پای تیر ریخت؛ پیکرش پاره پاره شد و جانش در تیر دمیده ‌شد.. تیر سپیده دم رها می شود و از کوهها و بیابانها می گذرد و سرانجام در غروب آفتاب ، در سرزمین بلخ ، در ناحیه ای بنام گورگان در کنار رود جیحون بر درخت گردویی می نشیند. و آنجا مرز ایران و توران می‌شود.
به همین مناسبت , جشن تیرگان که به ستاره تیر و ایزد تیشتر مربوط است بیاد قهرمانی آرشبرگزار میشود ودر این روز مردم به یکدیگر آب می پاشند.
آرش نماد جانفشانی در راه میهن عزیزمان ایران است.
در اوستا بهترین تیرانداز را اَرَخش گفته اند که همان آرش است.
برخی کلمه آرش را از  عبارت اوستایی «خشوی وی ایشو» میدانند زیرا معنی این عبارت صاحب تیر سریع است که لقب آرش بوده است .
در اوستا -



هیچ نظری موجود نیست: