تلسکوپ فضایی کپلر سیاره‌ای خارج از منظومه شمسی کشف کرده است که شباهت‌های قابل توجهی به کره زمین دارد. احتمال دارد که در سطح این سیاره آب جریان داشته باشد. این کشف جان تاز‌ه‌‌ای به آرزوی زندگی فرازمینی داده است.
اخترشناسان آمریکایی اعلام کردند، برای نخستین بار سیاره‌ای به بزرگی کره زمین خارج از منظومه شمسی کشف کردهاند. این سیاره در فاصله‌ای از سیاره مادر خود در گردش است که این فاصله شکل‌گیری حیات در سطح آن را امکان پذیر میکند.
اخترشناسان با انتشار مقاله‌ای در مجله علمی "ساینس" خاطر نشان کردهاند که احتمال دارد بر سطح این سیاره آب جریان داشته باشد. آب جاری یکی از شرایط اصلی شکل‌گیری حیات در یک سیاره به شمار می‌رود.
البته اخترشناسان آمریکایی هنوز هیچ نشانی از آب جاری بر روی این سیاره پیدا نکرده‌اند و تنها بر اساس اطلاعاتی که تلسکوپ فضایی کلپر مخابره کرده، احتمال وجود آب بر سطح این سیاره را مطرح کردهاند.
تلسکوپ کپلر این سیاره را که "کپلر ۱۸۶-اف" نام گرفته، در فاصله ۴۹۰ میلیون سال نوری از زمین رصد کرده است. این سیاره همراه چهار سیاره دیگر دور یک ستاره مادر که یک کوتوله است، در گردش است. ستاره‌های کوتوله کوچکتر از خورشید منظومه شمسی هستند و دمای کمتری هم دارند.
"کپلر ۱۸۶ اف" که بزرگترین سیاره منظومه خود است، حدود ده درصد بزرگتر از زمین و در فاصله از ستاره مادر خود در گردش است که دمای آن نه بسیار سرد و نه بسیار گرم است و امکان شکل‌گیری آب جاری بر سطح آن وجود دارد.
تلکسوپ کپلر سال ۲۰۰۹ به فضا پرتاب شد
تلسکوپ فضایی کپلر که سال ۲۰۰۹ با هدف شناسایی سیارههایی مشابه زمین به فضا پرتاب شد، تا کنون ۱۸۰۰ سیاره خارج از منظومه شمسی را کشف کرده است.
از این تعداد ۲۰ سیاره در محدوده‌ای قابل سکونت حول ستاره مادر خود در گردش هستند.
تمامی این سیاره‌ها غیر از "کپلر ۱۸۶-اف" بزرگتر از کره زمین هستند، به گونه‌ای که نمی‌توان با قاطعیت گفت آیا سیارههایی خاکی مانند زمین هستند یا مانند نپتون از گاز فشرده تشکیل شده‌اند.
سیارههایی که قطر آن از یک و نیم برابر قطر زمین بزرگتر است، در اتمسفر خود پوشش متراکم گازی شامل اکسیژن و هیدروژن ندارند و در نتیجه شکل‌گیری آب در سطح آنها ممکن نیست.
اخترشناسان با انتشار مقاله‌ای در مجله علمی "ساینس" خاطر نشان کردهاند که احتمال دارد بر سطح این سیاره آب جریان داشته باشد. آب جاری یکی از شرایط اصلی شکل‌گیری حیات در یک سیاره به شمار می‌رود.
البته اخترشناسان آمریکایی هنوز هیچ نشانی از آب جاری بر روی این سیاره پیدا نکرده‌اند و تنها بر اساس اطلاعاتی که تلسکوپ فضایی کلپر مخابره کرده، احتمال وجود آب بر سطح این سیاره را مطرح کردهاند.
تلسکوپ کپلر این سیاره را که "کپلر ۱۸۶-اف" نام گرفته، در فاصله ۴۹۰ میلیون سال نوری از زمین رصد کرده است. این سیاره همراه چهار سیاره دیگر دور یک ستاره مادر که یک کوتوله است، در گردش است. ستاره‌های کوتوله کوچکتر از خورشید منظومه شمسی هستند و دمای کمتری هم دارند.
"کپلر ۱۸۶ اف" که بزرگترین سیاره منظومه خود است، حدود ده درصد بزرگتر از زمین و در فاصله از ستاره مادر خود در گردش است که دمای آن نه بسیار سرد و نه بسیار گرم است و امکان شکل‌گیری آب جاری بر سطح آن وجود دارد.
تلکسوپ کپلر سال ۲۰۰۹ به فضا پرتاب شداز این تعداد ۲۰ سیاره در محدوده‌ای قابل سکونت حول ستاره مادر خود در گردش هستند.
تمامی این سیاره‌ها غیر از "کپلر ۱۸۶-اف" بزرگتر از کره زمین هستند، به گونه‌ای که نمی‌توان با قاطعیت گفت آیا سیارههایی خاکی مانند زمین هستند یا مانند نپتون از گاز فشرده تشکیل شده‌اند.
سیارههایی که قطر آن از یک و نیم برابر قطر زمین بزرگتر است، در اتمسفر خود پوشش متراکم گازی شامل اکسیژن و هیدروژن ندارند و در نتیجه شکل‌گیری آب در سطح آنها ممکن نیست.
