تمام بخش های این گیاه مفید و شفا بخش است به همین دلیل به سلطان سبزی ها مشهور شده است. دانشمندان بر این عقیده‌اند كه كرفس بهترین ماده غذایی برای برطرف كردن عفونت مجاری ادرار و اسید اوریك بالا از طریق ضدعفونی مجاری ادراری است.
تجربه نشان داده است كه كرفس و غذاهای حاوی آن بوی بد دهان را از بین می‌برد كه احتمالاً به دلیل تركیب موادی كه در معده تولید می‌شوند با مواد معطر كرفس است.
این گیاه حاوی ویتامین (ث) زیادی است و به همین دلیل مصرف آن به تقویت لثه ها كمك كرده و از بروز بیماری اسكوربوت پیشگیری می‌كند.
مصرف كرفس همچنین به افراد كم خون،توصیه می‌شود.اسیدهای چرب فرار موجود در این گیاه، محرك اشتهاست.پتاسیم موجود در كرفس علاوه بر تحریك ادرار باعث كاهش فشار خون می‌شود.
آب كرفس به صورت غرغره برای رفع گلو دردهای خشك به دلیل خاصیت ضدعفونی كننده اش مفید است. همچنین آلودگی میكروبی ضعیف در روده نیز در اثر تریپین از بین می‌رود.
این گیاه حاوی درصد بالایی فیبر است، بنابراین ملین بسیار مناسبی به شمار می‌آید و مصرف برگ و ساقه های كرفس در مورد كسانی كه از ناراحتی های گوارشی نظیر یبوست رنج می‌برند بسیار نافع است.
كرفس همچنین ضد نفخ است و تب را پایین می‌آورد.
این گیاه به دلیل دارا بودن مقدار زیادی آنتی اكسیدان از سوی محققین آمریكایی به عنوان یكی از ده ماده غذایی كه می تواند با سرطان مقابله كند، نام برده شده است. همچنین مصرف آن به شدت به افراد درگیر با سنگ كلیه و سنگ های مجاری ادراری توصیه می‌شود.
این گیاه حاوی فسفر بوده و در تقویت حافظه و ازدیاد هوش كارآمد است.
در نسخ قدیمی اشاره شده است كه برای ریشه كن كردن روماتیسم باید روزی 1 لیوان آب كرفس خام را تا 21 روز خورد.
همچنین یكی از پزشكان به نام لئونس كارلیه (LEOCE CARLIER) برای درمان سرمازدگی، پاشویه و حمام گرم كرفس را تجویز و توصیه می‌كند.
