۲۲ دی ۱۳۹۱

آنکه یاد ما به زشتی می کند لطف او ما را بهشتـــی میکند

مردم اغلب بي انصاف، بي منطق و خود محورند.
ولي آنان را ببخش.

اگر مهربان باشي تو را به داشتن انگيزه هاي پنهان متهم مي کنند.
ولي مهربان باش.

اگر موفق باشي دوستان دروغين ودشمنان حقيقي خواهي يافت,
ولي موفق باش.

اگر شريف ودرستکار باشي فريبت مي دهند.
ولي شريف و درستکار باش.

آنچه را در طول ساليان سال بنا نهاده اي شايد يک شبه ويران کنند.
ولي سازنده باش.

اگر به شادماني و آرامش دست يابي حسادت مي کنند.
ولي شادمان باش.

نيکي هاي درونت را فراموش مي کنند.
ولي نيکوکار باش.

بهترين هاي خود را به دنيا ببخش حتي اگر هيچ گاه کافي نباشد.
ودر نهايت مي بيني هر آنچه هست همواره ميان "تو و خداوند" است.
نه ميان تو و مردم.

من با هيچكــــس بر سر آيين و باوری كه دارد نمی جنگم . . .
چرا كه خـــدای هر كس همانيست كه خـــرد او می گويد . . .
"كــــــــوروش بزرگ "

هیچ نظری موجود نیست: