باستان شناسان ایرانی و ایتالیایی موفق به کشف بقایای یک بنای عظیم در تخت جمشید شده‌اند.آنها احتمال می‌دهند که این بنا کاربری مذهبی داشته و با پشتوانه حکومت در دوره کورش هخامنشی ساخته شده باشد.
علیرضا عسگری سرپرست هیات کاوش و باستان شناسی در شهر پارسه گفت: «مطالعات شهر پارسه از مدتی پیش آغاز شده است و در کاوش‌های فصل پنجم آن، در حریم درجه یک و سمت شمال باختری شهر پارسه، یک بنای بزرگ که به گمان زیاد در دوره کورش هخامنشی ساخته شده کشف شد. این بنا آجرهای لعاب‌دار رنگی دارد که با موتیف نقش حیوانات اسطوره‌ای همراه است.»
عسگری بیان کرد:« این بنا در شهر پارسه یعنی شهری که توسط داریوش هخامنشی بنیان گذاشته، قرار دارد اما به نظر می‌رسد دوره ساخت بنا متعلق به دوره کورش هخامنشی بوده باشد چون نقش مایه‌های به کار رفته در آجرهای لعاب‌دار بنا، شبیه به نقش مایه‌هایی است که در بابل و بین‌النهرین هم وجود دارند.»
عسگری ادامه داد: «کورش در سال 539 پیش از میلاد، بابل را به دست آورد و شماری از هنرمندانی که در بابل مستقر بودند به منطقه‌ی فارس کوچانده شده و این بنا را در این مکان ساخته‌اند.»
وی ادامه داد: «از سال 521 پيش از میلاد که داریوش یکم به قدرت رسید تا سال 486 قبل از میلاد که خشایارشاه روی تخت سلطنت نشست، دگرگونی مذهبی زیادی انجام شد و باشندگی بابلی‌ها در شهر پارسه از این دیدگاه پرسش برانگیز است که آیا هخامنشیان با همکاری مذهبی جامعه کاهنان بابلی در دوره داریوش مواجه بوده‌اند یا خیر.»
عسگری درباره بزرگی این بنا توضیح داد:«این بنا در بزرگی 33 در 33 متر با دیوارهایی به پهنای 10 متر و هزاران آجر که تمام نمای بیرونی آن دارای آجر لعاب‌دار است ساخته شده است و در داخل آن هم اتاقی به ابعاد 10 در 10 متر وجود دارد.»
وی گفت:« پس از 5 سال مطالعه و کاوش، با کشف خط میخی بابلی _ آکدی و مطالعه نقوش سمبل های ایزدان بابل در بنا متوجه شدیم که این بنا متعلق به آغاز دوره هخامنشی است که تا کنون در شهر پارسه ناشناخته مانده بود.»
سرپرست هیات کاوش و باستان شناسی در شهر پارسه ادامه داد:« برنامه مطالعات این فصل از کاوش ها تا چند روز دیگر به پایان می رسد منتها با توجه به اشیای باقی مانده از این کاوش، مطالعات همچنان ادامه دارد تا بدانیم این بنا حکومتی است یا مذهبی. اما تردیدی در این وجود ندارد که بسیار بزرگ بوده و برای ساخت آن به پشتوانه حکومتی احتیاج داشته است با این حال می تواند یک بنای مذهبی از دوره هخامنشی هم باشد.»
وی درباره بقایای به جا مانده از این بنا گفت: «سازه‌های معماری بی‌شماری از بنا به جا مانده که بیشتر آنها آجرهای لعاب‌دار و یک گل‌نبشته میخی است که در موزه تخت جمشید نگهداری می‌شوند.»
وی ادامه داد:« این بنا یک بنای بزرگ حکومتی است که تا به حال به دست آمده و در معماری آن به گونه گسترده از آجر به جای سنگ استفاده شده و دوره ساخت آن هم در دوره کورش بوده است.»
وی به یکی از شگفتی‌های معماری در این بنا اشاره کرد و گفت: «از ملات اندود قیر در بین آجرهای ساختمان به منظور جلوگیری از نفوذ رطوبت در بخش فندانسیون آن استفاده شده است.»
عسگری گفت: «امیدواریم به شوند اهمیتی که این بنا در تاریخ ایران دارد همچنان بتوانیم کارهای مطالعاتی آن را در سال‌های آینده ادامه دهیم. بسیاری از بخش‌های تخت جمشید هنوز مطالعه نشده و به حفاظت جدی نیاز دارد.چون هنوز آثار ناشناخته بسیاری در آن باقی‌مانده است.»
وی در پایان افزود: «از چند سال پیش تیم مشترک ایران و ایتالیا به سرپرستی من و دکتر پی یر فرانچسکو کالیری از دانشگاه بولونیای ایتالیا برنامه مطالعاتی شهر پارسه را انجام می‌دهیم که در این بین پژوهشکده میراث فرهنگی، بنیاد پژوهشی پارسه- پاسارگاد با ما همکاری کردند و اداره میراث فرهنگی استان فارس هم به حمایت از ما برآمدند.»
rdf
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر