اخترشناسان موفق به کشف ابر عظيم و 12 ميليارد سالهاي شدند که ميزان آب نهفته در آن 140 تريليون برابر آبهاي موجود در اقيانوسهاي زمين است.
به گزارش خبرگزاري مهر، اخترشناسان موفق به کشف قديميترين و بزرگترين توده آبي شدند که تاکنون در جهان کشف شده است، ابري عظيم و 12 ميليارد ساله که در خود 140 برابر آبي که در اقيانوسهاي زمين در جريان است را پنهان کرده است.
اين ابر مملو از بخار آب، سياهچاله عظيمي که اخترنما ناميده ميشود را در فاصله 12 ميليارد سال نوري از زمين در بر گرفته است. اين کشف نشان ميدهد آب از زمان آغازين جهان هستي پديدهاي عادي و فراوان به شمار ميرفته است. به گفته اخترشناسان از آنجايي که نور مشاهده شده از اين اخترنما 12 ميليارد سال پيش تابيده شده و اکنون به زمين رسيده است، ميتوان گفت آبي که در اين ابر قرار گرفته تنها 1.6 ميليارد سال پس از پيدايش جهان هستي به وجود آمده است.
اخترنماها از جمله درخشانترين، قدرتمندترين و پرانرژيترين پديدهها در جهان هستي به شمار ميروند که قدرت خود را از سياهچالههاي عظيمي به دست ميآورند که غبارها و گازهاي کيهاني را در خود مکيده و انرژي زيادي را به خارج ساطع ميکنند.
در اين پروژه محققان بر روي اخترنمايي خاص به نام APM 08279+5255 مطالعه کردند که سياهچالهاي 20 ميليارد برابر عظيمتر از خورشيد را درون خود داشته و انرژي آن برابر يک کوادريليون خورشيد است.
براي انجام اين مطالعه محققان از دو تلسکوپ مختلف، تلسکوپهاي هاوايي و کاليفرنيا براي تاييد وجود بخار آب در اين اخترنما استفاده کردند. حجم بالاي بخار آب موجود در اين ابر موجب شگفتي بسياري از محققان شد زيرا مقدار اين آب 400 برابر بيشتر از آبي است که تا کنون در کهکشان راه شيري کشف شده است، شايد به اين دليل که تمامي آب موجود در کهکشان راه شيري به جاي بخار در شکل يخ وجود دارند.
بخار آب در اين اخترنما در محدودهاي به وسعت صدها سال نوري توزيع شده است. اين ابر درجه حرارتي برابر منفي 63 درجه فارنهايت دارد و تراکم آن 300 تريليون بار کمتر از تراکم اتمسفر زمين است. اين ابر نسبت به ابرهاي معمولي و رايج در کهکشان راه شيري پنج برابر داغتر و 10 تا 100 برابر متراکمتر است.
اين ابر مملو از بخار آب، سياهچاله عظيمي که اخترنما ناميده ميشود را در فاصله 12 ميليارد سال نوري از زمين در بر گرفته است. اين کشف نشان ميدهد آب از زمان آغازين جهان هستي پديدهاي عادي و فراوان به شمار ميرفته است. به گفته اخترشناسان از آنجايي که نور مشاهده شده از اين اخترنما 12 ميليارد سال پيش تابيده شده و اکنون به زمين رسيده است، ميتوان گفت آبي که در اين ابر قرار گرفته تنها 1.6 ميليارد سال پس از پيدايش جهان هستي به وجود آمده است.
اخترنماها از جمله درخشانترين، قدرتمندترين و پرانرژيترين پديدهها در جهان هستي به شمار ميروند که قدرت خود را از سياهچالههاي عظيمي به دست ميآورند که غبارها و گازهاي کيهاني را در خود مکيده و انرژي زيادي را به خارج ساطع ميکنند.
در اين پروژه محققان بر روي اخترنمايي خاص به نام APM 08279+5255 مطالعه کردند که سياهچالهاي 20 ميليارد برابر عظيمتر از خورشيد را درون خود داشته و انرژي آن برابر يک کوادريليون خورشيد است.
براي انجام اين مطالعه محققان از دو تلسکوپ مختلف، تلسکوپهاي هاوايي و کاليفرنيا براي تاييد وجود بخار آب در اين اخترنما استفاده کردند. حجم بالاي بخار آب موجود در اين ابر موجب شگفتي بسياري از محققان شد زيرا مقدار اين آب 400 برابر بيشتر از آبي است که تا کنون در کهکشان راه شيري کشف شده است، شايد به اين دليل که تمامي آب موجود در کهکشان راه شيري به جاي بخار در شکل يخ وجود دارند.
بخار آب در اين اخترنما در محدودهاي به وسعت صدها سال نوري توزيع شده است. اين ابر درجه حرارتي برابر منفي 63 درجه فارنهايت دارد و تراکم آن 300 تريليون بار کمتر از تراکم اتمسفر زمين است. اين ابر نسبت به ابرهاي معمولي و رايج در کهکشان راه شيري پنج برابر داغتر و 10 تا 100 برابر متراکمتر است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر