خودروهای خورشیدی امروز به یکی از جذاب ترین موضوعات فناورانه تبدیل شده اند اما به دلیل اینکه این وسایل نقلیه برای حرکت به پانلهای وسیعی نیاز دارند اغلب در اشکال عجیبی ظاهر می شوند.
به گزارش خبرگزاری مهر، خودروهای با انرژی خورشیدی یکی از بزرگترین رویاهای دوستداران محیط زیست به شمار می روند، اما تاکنون تنها توانسته اند در قالب رقابتهای بزرگ فناورانه ای متجلی شوند که همه ساله در نقاط مختلف دنیا برگزار می شوند.
یکی از این رقابتها در بیابان آتاکاما در شیلی و دیگری در استرالیا با حضور تیمهای جوان و ماجراجویی اجرا می شوند.
برای اینکه بتوان یک خودرو را تنها با انرژی خورشیدی به حرکت درآورد به پانلهای فتوولتائیک وسیعی نیاز است. به همین دلیل، خودروهای خورشیدی اغلب دارای اشکال عجیبی هستند و در بسیاری موارد به ناچار از قوانین ایرودینامیک پیروی نمی کنند.
مجله نشنال جغرافی در گزارشی تصویری به معرفی خودروهای خورشیدی، تاریخچه ساخت این وسایل نقلیه و مهمترین رقابتهایی که برای توسعه این خودروها برگزار می شود پرداخته است.
"رقابت خورشیدی آتاکاما" (Atacama Solar Challenge) اولین رقابت خورشیدی بین المللی در آمریکای لاتین است.
در این عکس، راننده تیم "آنتاکاری" درحال عبور از "آنتوفاگاستا" است. این تیم از دانشجویان و مهندسان معدن محلی تشکیل شده است که با سرعت متوسط 75 کیلومتر بر ساعت توانست رقیب خود را شکست دهد.
این خودرو که Sol Caribe نام دارد ظاهری شبیه به یک قورباغه دارد. این مدل هیبریدی پرتو ریکو در مرحله آخر رقابت درحال عبور از بیابان است.
به گزارش خبرگزاری مهر، خودروهای با انرژی خورشیدی یکی از بزرگترین رویاهای دوستداران محیط زیست به شمار می روند، اما تاکنون تنها توانسته اند در قالب رقابتهای بزرگ فناورانه ای متجلی شوند که همه ساله در نقاط مختلف دنیا برگزار می شوند.
یکی از این رقابتها در بیابان آتاکاما در شیلی و دیگری در استرالیا با حضور تیمهای جوان و ماجراجویی اجرا می شوند.
برای اینکه بتوان یک خودرو را تنها با انرژی خورشیدی به حرکت درآورد به پانلهای فتوولتائیک وسیعی نیاز است. به همین دلیل، خودروهای خورشیدی اغلب دارای اشکال عجیبی هستند و در بسیاری موارد به ناچار از قوانین ایرودینامیک پیروی نمی کنند.
مجله نشنال جغرافی در گزارشی تصویری به معرفی خودروهای خورشیدی، تاریخچه ساخت این وسایل نقلیه و مهمترین رقابتهایی که برای توسعه این خودروها برگزار می شود پرداخته است.
یک تیغه در بیایان
11 تیم از 5 کشور در یک رقابت تاریخی در شیلی شرکت کردند. خودروهای شرکت کننده در این مسابقه با انرژیهایی کار می کردند که از قدیمی ترین منابع انرژی که توسط انسان شناخته شد یعنی ماهیچه ها و خورشید تامین می شدند.
این رقابت به مدت 3 روز و با طی مسافت هزار و 60 کیلومتری در بیابان آتاکاما که یکی از خشک ترین بیابانهای دنیا است، برگزار شد.
این رقابت به مدت 3 روز و با طی مسافت هزار و 60 کیلومتری در بیابان آتاکاما که یکی از خشک ترین بیابانهای دنیا است، برگزار شد.
مسیر مسابقه از "هومبرستون" (شهری خیالی که در مالکیت یونسکو است) آغاز شد و با عبور از شهر ساحلی "آنتوفاگتاستا" به "کالاما" رسید و در "پونزو آلمونته" پایان یافت.
"رقابت خورشیدی آتاکاما" (Atacama Solar Challenge) اولین رقابت خورشیدی بین المللی در آمریکای لاتین است.
در این عکس، راننده تیم "آنتاکاری" درحال عبور از "آنتوفاگاستا" است. این تیم از دانشجویان و مهندسان معدن محلی تشکیل شده است که با سرعت متوسط 75 کیلومتر بر ساعت توانست رقیب خود را شکست دهد.
تیمی از آینده
راننده از داخل کپسول هدایت خودروی تیم "آنتاکاری" کمی قبل از شروع دور دوم رقابت دیده می شود. این تیم نام خودروی خود را "اینتیکالپا" نامیده است که به زبان "کچوآ" (یکی از زبانهای سرخپوستان) به معنی "انرژی خورشیدی" است. برندگان این رقابت یک جایزه 25 هزار دلاری دریافت کردند.
این 11 تیم از کشورهای اکوادور، پورتو ریکو، آرژانتین و شیلی در دو مقوله خورشیدی و هیبریدی به رقابت پرداخته اند.
بخش هیبریدی شامل خودروهای سه چرخی می شوند که از انرژی خورشیدی و پدالی استفاده می کنند.
بخش هیبریدی شامل خودروهای سه چرخی می شوند که از انرژی خورشیدی و پدالی استفاده می کنند.
چهار چرخ، سوخت رایگان
یک خودروی آرژانتینی در مقوله هیبریدی در آخرین دور رقابت از "کالاما" عبور می کند. برای شرکت کنندگان این مقوله، ساخت یک خودرو بیش از 7 هزار دلار هزینه دارد.
رقابتهای میان خودروهای خورشیدی وارد دهمین سال خود شده است. این مسابقات با "رقابت جهانی خورشیدی" (World Solar Challenge) آغاز شد که از سال 1983 تاکنون هر دو سال یکبار با طی مسیر 3 هزار کیلومتری برگزار می شود.
آخرین دوره این رقابت در اکتبر 2011 برگزار شد که یک تیم ژاپنی از دانشگاه توکای با طی مسیر مسابقه در مدت 33 ساعت و با سرعت متوسط 91.54 کیلومتر بر ساعت برنده این رقابت شد.
آفتاب شکست ناپذیر
راننده مشغول کنترل عملکردهای فرمان خودروی هیبریدی "آفتاب شکست ناپذیر" (Sol Invictus) است که در این رقابتها در رتبه هشتم قرار گرفت.
اولین خودروی خورشیدی در دنیا را "چارلز الکساندر اسکوفری" در سال 1958 ساخت که از یک کوپه الکتریکی محصول 1912 و پانلهای فتوولتائیکی تشکیل شده بود. اما این خودرو تنها قادر بود به مدت یکساعت حرکت کند.
آماده فرود!
این خودرو، Eolian 2 از تیم دانشگاه شیلی در کالاما است که در مسیر حرکت مرحله دوم رقابت خورشیدی آتاکاما است.
خودروهای مختلف شرکت کننده در این رقابت از جنبه آینده نگرانه از ظاهری شبیه به ناوهای فضایی برخوردار بودند. اولین نسخه از این خودرو که Eolian نام دارد در سال 2007 در رقابت جهانی خورشیدی استرالیا شرکت کرد و در سکوی 37 رده بندی این رقابت قرار گرفت. نسخه Eolian 2 در رقابت آتاکاما در رتبه دوم ایستاد.
خودروهای مختلف شرکت کننده در این رقابت از جنبه آینده نگرانه از ظاهری شبیه به ناوهای فضایی برخوردار بودند. اولین نسخه از این خودرو که Eolian نام دارد در سال 2007 در رقابت جهانی خورشیدی استرالیا شرکت کرد و در سکوی 37 رده بندی این رقابت قرار گرفت. نسخه Eolian 2 در رقابت آتاکاما در رتبه دوم ایستاد.
قورباغه پرتو ریکویی
این خودرو که Sol Caribe نام دارد ظاهری شبیه به یک قورباغه دارد. این مدل هیبریدی پرتو ریکو در مرحله آخر رقابت درحال عبور از بیابان است.
این خودرو را دانشجویان پلی تکنیک پرتو ریکو با هزینه 3 هزار دلار ساخته اند. این خودرو که 150 کیلوگرم وزن دارد توانست جایزه بهترین طراحی خودروی شهری را کسب کند.
80 درصد از انرژی لازم برای حرکت Sol Caribe توسط پانلهای خورشیدی تامین می شود و 20 درصد بقیه آن را راننده با پدال زدن تامین می کند. این خودرو حداکثر می تواند به سرعت 68 کیلومتر بر ساعت برسد.
